Ταξιδεύοντας στον κρατισμό

Τρία χρονια απο την βιαστική και αναγκαστική είσοδο του ΕΟΠΥΥ στην πρωτοβάθμια φροντίδα υγειας και όχι μονο, ζούμε στους ρυθμούς του παραλόγου μιας αποτυχημένης συναυλίας αριθμών, ασθενών και πολιτικής ανωριμότητας. Οι δε μαέστροι , περαστικοί, φιλόδοξοι που στο τέλος φεύγουν χρεωμένοι με ενα κακό ήχο που ενόχλησε τους ακροατές.
Η συνένωση τριών ασθενών ταμείων (ΟΠΑΔΩΝ, ΙΚΑ, ΟΑΕΕ) δεν ήταν δυνατόν να παράξει ενα υγιές (ΕΟΠΥΥ). Η συνένωση όλων, μετά των ταμείων οδήγησε στην ισορροπία προς τα κάτω όλων των ασφαλιστικών δεδομένων που υπήρχαν μέχρι στιγμής.
Η ακόμα και σημερα ηλεκτρονική ανεπάρκεια του συστήματος να καταμετρήσει, να οργανώσει και να ελέγξει τη λειτουργία του ειναι εμφανής και θα έλεγα όχι χωρις δόλο μιας και ενα σωστό ηλεκτρονικό σύστημα θα έπιανε τους κλέφτες, θα οργάνωνε τη λειτουργία των “παρόχων” και θα γνώριζε τις ανάγκες των ασφαλισμένων ασθενών του. Αντ΄ αυτού επικράτησε η ασυδοσία και ο νόμος της ζούγκλας. Ο δυνατότερος κερδίζει, ο ισχυρότερος αποφασίζει και το δίκαιο ψάχνεται σε κάτι γραφικά στοιχεία που δεν τα ακούει κανείς.

Τρανό παράδειγμα εμεις οι εργαστηριακοί ιατροί “πάροχοι”, για να αποφύγουν κάποιοι τον όρο “ιατροί” βρήκαν τον όρο “πάροχοι” . Ετσι μπορείς να προσφέρεις υπηρεσίες υγειας στο κράτος ακόμα κι αν δεν είσαι Ιατρος. Αρκεί να έχεις μια ιατρική εταιρία στο όνομα σου. Μπορείς να διαχειρίζεσαι δηλαδή, υπηρεσίες υγειας με καθαρά και μονο τεχνοοικονομικά κριτηρια όπως το μπακάλικο που έχεις ή το εργοστάσιο σου ή οποιαδηποτε άλλη δραστηριότητα σου. Και βέβαια δε φταίνε οι πάροχοι που μπούκαραν στο σύστημα υγειας. Επενδυτές τους ανεβάζουν, επενδυτές τους κατεβάζουν. Κάποιοι τους άφησαν να μπουν, να φέρουν ανάπτυξη, να εφαρμόσουν νέες τεχνολογίες να αναβαθμίσουν τις υπηρεσίες υγειας…………
Ο λογαριασμός όμως ήρθε κατεύθυαν στους πολίτες, ασφαλισμένους, ασθενείς και ιατρικό προσωπικό βέβαια.
Η ανεξελεκτη επιτρεπόμενη είσοδος κεφαλαίων στο χώρο μας, δημιούργησε τεράστιες μονάδες που έπρεπε όμως να επιβιώσουν με αυτονόητο να αυξηθούν και οι απαιτούμενες ιατρικές πράξεις.
ΠΡΩΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ . η τεχνιτη αύξηση των παρεχόμενων υπηρεσιών για να αποσβεσθούν τα κεφαλαία έφερε αιμορραγία στα ασφαλιστικά ταμεία με ταυτόχρονη μείωση των αποδοχών των εργαζομένων ιατρων και υπόλοιπου προσωπικού στις μεγάλες ιδιωτικές μονάδες. Ταυτόχρονα θέσπισε την απρόσωπη άσκηση της ιατρικής πράξης ώστε ο ασθενής να μη γνωρίζει το γιατρό του και να μην τον χρειάζεται κι ολας. Και αυτα δεν έγιναν εν άγνοια του ιατρικού κόσμου , θα έλεγα διακριτικά, οτι έγιναν με την ανοχή του μιας και κάτι ψίχουλα τσιμπολογουσαμε κι εμεις απο την τεχνίτη αύξηση ιατρικών πράξεων.
Φτάνουμε λοιπόν το 2013 όπου οι φίλοι μας και προστάτες μας τροϊκανοί μας υποχρεώνουν να ξοδέψουμε ενα συγκεκριμένο προϋπολογισμό που ειναι το μισό απο αυτόν που εφαρμόζουν αυτοί στα δικά τους πολιτισμένα κράτη σύμφωνα με τον Ο.Ο.Σ.Α. ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ. Επειδή λοιπόν ο πατέρας ειναι κλέφτης οι γείτονες καταδικάζουν τα παιδιά του να μην τρωνε καθε μέρα, αλλα μια στις τρεις μέρες…….
Ήρθε λοιπόν ο κλειστός προϋπολογισμός του ΕΟΠΥΥ που η πολιτική ηγεσία δέχθηκε , ψήφισε και εφάρμοσε. Το 2013 λοιπόν μιάς και τα μηχανογραφικά συστήματά δεν μπόρεσαν να πιάσουν τους κλέφτες εφάρμοσε το δημοκρατικό και πολιτισμένο μέτρο του κουρέματος  (claw back) του 50% της εργασίας των “παροχών” της. Κι ετσι ενα εργαστήριο με τζίρο 10.000 το μήνα εισέπραξε 5.000, ενα άλλο με 40.000 εισέπραξε 20.000 κι ενα πιο νέο με 2.500 τζίρο εισέπραξε 1.250 ευρώ το μήνα , αφήνοντας απλήρωτη δεδουλευμένη εργασία, αφήνοντας ανεξελεκτη την συνταγογραφιση, επιβραβεύτηκε ο παραβάτης και ο καθαρός ιατρός μοιράστηκε το κόστος της κλοπής του γείτονα παραβάτη. ΤΡΙΤΟ ΠΑΡΑΛΟΓΟ. Επειδή στην πολυκατοικία κάποιος κλέβει το ρεύμα και δεν θελουμε να τον πιάσουμε μοιραζομαςτε όλοι το κόστος του ρεύματος ………
Ερχόμαστε λοιπόν στον Αύγουστο του 2014 που ξαφνικά η πολιτική ηγεσία ψηφίζει (Κατά λάθος; Σκόπιμα; Εκδικητικά; Υποχρεωτικά; ) ενα νόμο που :
Βάζει όριο τζίρου στον καθε καταναλωτή “πάροχο” με αποκλειστικά πληθυσμιακά κριτηρια.
Βάζει όριο στην συνταγογραφιση των παραπεμτικων του ΕΟΠΥΥ με κριτηρια που προσπαθούν να προσεγγίσουν τα επιστημονικά.

Read More