Γ. Πατούλης. Πρόεδρος ΙΣΑ. Η αδικία απέναντι στους γιατρούς

Σε ποια άλλη χώρα της ευρωπαϊκής ένωσης, δεκάδες χιλιάδες γιατροί που δούλεψαν απλήρωτοι, φορολογήθηκαν απλήρωτοι, τώρα που ήρθε η ώρα να πληρωθούν τα δεδουλευμένα 3 χρόνων, δε θα τα πληρωθούν;

Οι γιατροί της Αθήνας, αλλά και όλης της Ελλάδας, δεν έχουν λάβει ακόμη τα χρήματα που τους οφείλει εδώ και 3 χρόνια ο ΕΟΠΥΥ και το Υπουργείο Υγείας. Είναι οι χιλιάδες γιατροί, των οποίων τα χρήματα, προεισέπραξαν οι τράπεζες για τους αποδώσουν τόσο καιρό μετά μέρος των οφειλουμένων..Είναι οι χιλιάδες γιατροί που σήμερα, μένουν πια χωρίς δουλειά, βρίσκονται εκτός του ΕΟΠΥΥ και συνεπώς δεν έχουν καμία πρόσβαση σε κανενα από τα πλέον συγχωνευθέντα ταμεία του Οργανισμού.

Δε μιλάμε για τους μεγαλοσχήμονες – δε μιλάμε για τους μεγαλογιατρούς που η κρίση τους περνάει στα ψηλά γράμματα. Δε μιλάμε γι αυτούς που πήραν μια θέση στο ΕΣΥ ή στην πανεπιστημιακή κοινότητα κάποτε και τώρα είναι “τακτοποιημένοι”..

Μιλάμε για τις χιλιάδες των γιατρών κάθε γειτονιάς που έχουν να αντιμετωπίσουν κάποιους φαρμακοποιούς που κάνουν και τους γιατρούς, το ΣΔΟΕ που με ιδιαίτερη σπουδή, προσπαθεί να τους ελέγξει ακόμη και μετά από περαίωση, τα ΜΜΕ που ισοπεδώνουν όλο το έργο τους, μέσα από μια σφοδρή χειραγώγηση της κοινής γνώμης, επ αφορμής κάποιων μεμονωμένων “ανήθικων” γιατρών. Αυτοί που προσβάλουν το ιατρικό λειτούργημα, είναι μερικές δεκάδες. Αυτοί, που δίνουν με αυταπάρνηση την ψυχή τους στον άρρωστο είναι χιλιάδες.

Είναι οι γιατροί που έχουν να αντιμετωπίσουν ένα κράτος που ορίζει τις δαπάνες της Υγείας ως ανελαστικές. Είναι εκείνοι που βρίσκονται απένταντι στα μεγάλα συμφέροντα της Φαρμακοβιομηχανίας και της Ιδιωτικής υγείας….

…ειναι οι γιατροί που σε λίγο καιρό θα προσέρχονται στα κοινωνικά ιατρεία – όχι ως γιατροί- αλλά ως ασθενείς, γιατί σήμερα, δε μπορούν πλέον να πληρώσουν ούτε την κοινωνική τους ασφάλιση.

Απέναντι σε αυτή τη βαθειά εξαθλίωση που διέπει τον ιατρικό κόσμο, οι μικροί γιατροί της γειτονιάς – οι βιοπαλαιστές της ζωής – πιστεύουν ότι η σημερινή κυβέρνηση θα αποδώσει το δίκαιο και το σωστό. Διαφορετικά, αν αισθανθούν ότι είναι εξαπατημένοι και εγκαταλελειμμένοι, θα γυρίσουν την πλάτη στους κυβερνώντες για πάντα.

Είναι γεγονός, ότι χρόνια τώρα, αυτοί οι μικροί και εξαθλιωμένοι γιατροί στηρίζουν άοκνα την Α΄βαθμια περίθαλψη, φορολογούμενοι εθελοντές ενός κράτους που δεν τους είπε ποτέ ούτε ένα ευχαριστώ. Κι όμως αυτοί οι γιατροί δεν εγκαταλείπουν τους ασθενείς τους. Στηρίζουν το εθνικό σύστημα υγείας, έχοντας απέναντι τις ηγεσίες αυτών που ήθελαν αλλά δε μπορούσαν και αυτών που μπορούσαν αλλά δεν ήθελαν να τους αποδώσουν τα αυταπόδεικτα δικαιώματά τους.

Καλούμε όλους τους πολιτικούς με τις όποιες πολιτικές ασκούν, να σεβαστούν το ύψιστο αγαθό της Υγείας, να μην το ευτελίσουν άλλο, να μην κλείνουν “πονηρά” το μάτι στο κεφάλαιο και τους μεγαλοεπιχειρηματίες της υγείας, αλλά να αφουγκραστούν τον κάθε γιατρό της γειτονιάς, να ενσκήψουν στον λειτουργό Υγείας – και τότε θα αντιληφθούν ότι η ποιότητα παροχής υπηρεσιών Υγείας ορίζεται μέσα από την αμφίδρομη σχέση του ασθενή με το θεράποντα γιατρό του.

Η ανθρωπιστική κρίση θα γίνει σύντομα κοινωνική έκρηξη: θα γίνει “τσουνάμι” και θα ξεκινήσει πρώτα από τους “αδικημένους” που κανείς δεν έσκυψε από πάνω τους να τους εξηγήσει γιατί τους αδικεί. Κανείς από τους καρεκλοκένταυρους πολιτικούς δεν ξεκόλλησε από την πολιτική του καρέκλα του για να πλησιάσει τον “πληβείο γιατρό” που εργάζεται οικονομικά, κοινωνικά και ηθικά εξαθλιωμένος στη γειτονιά του χωρίς να διαμαρτύρεται. Κανείς δεν έδωσε απάντηση στο μεγάλο Γιατί 1% “κούρεμα” στη μεγάλη φαρμακοβιομηχανία και 20% “κούρεμα” στο μικρό γιατρουδάκο της γειτονιάς. Ποια είναι η λογική της σκέψης σε αυτή την αδικία; ποιος είναι ο στόχος; Πόσο ακόμη θα εξαθλιωθεί το “προλεταριάτο” των γιατρών αυτων;

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών στέκεται απέναντι σε αυτούς που προτιμούν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα των λίγων “Ισχυρών της Υγείας”, αδικώντας τους χιλιάδες μεμονωμένους “υπνωτισμένους” γιατρούς της κάθε γειτονιάς.

Δηλώνουμε προς κάθε κατεύθυνση ότι το “υπνωτικό” αυτό ήταν το φθηνότερο γενόσημο και δεν θα δράσει όπως νομίζουν. Δε θα τα καταφέρουν να υπνωτίσουν άλλο τον ιατρικό κόσμο. Το “τσουνάμι” των αδικημένων γιατρών θα ξυπνήσει και θα τους πνίξει. Είναι γελασμένος, οποιοσδήποτε από τους ιθύνοντες της υγείας πιστεύει ότι οι αποτρόπαιες πράξεις εξωραϊζονται από το θώκο μιας εξουσίας που ρίχνει το μελάνι στους λειτουργούς υγείας για να θαμπώσει την κοινή γνώμη.

Οι αδικημένοι προλετάριοι της Υγείας είναι σίγουρο ότι θα εξεγερθούν απέναντι σε όσους αρμόδιους τους εξαπατούν και τους κοροϊδεύουν.

Και τότε, αυτοί οι ιθύνοντες θα καταλάβουν ότι φέρουν βαρύτατες ευθύνες κοινωνικές απέναντι στους ασθενείς, ηθικές απέναντι στους γιατρούς και πολιτικές απέναντι στην κυβέρνηση που προσπαθεί…αλλά που συγχρόνως, δυστυχώς γι αυτήν, τους εμπιστεύθηκε την τύχη της Υγείας!!!

http://www.parapolitika.gr/

One thought to “Γ. Πατούλης. Πρόεδρος ΙΣΑ. Η αδικία απέναντι στους γιατρούς”

  1. Προεδρε ,

    Αν ξυπνησει ο ιατρικος κοσμος ,τοτε ,μια νεα Ελλαδα θα ανατειλλει !

    Δυστυχως ομως αυτοι οι τιμιοι πλην ελαφρομυαλοι συναδελφοι που αναφερεσαι ,συνεχιζουν και στηριζουν αυτο το ηλιθιο εγχειρημα που αποκαλειται Ε.Ο.Π.Υ.Υ ,γιατι εχουν στο βαθος του μυαλου την ιδια νοοτροπια με τους πρωην Ι.Κ.Α-τζηδες .Οτι με μικροκομπινες και εκβιασμους θα προσελκυσουν πελατεια και θα ξελασπωσουν …

    Οταν παραιτηθηκα απο το Ι.Κ.Α – Ε.Ο.Π.Υ.Υ γιατι δεν μου εδιναν τα χρηματα να αγορασω P/C ( καθως και για πολλους αλλους λογους ) ,οπως αφειδως εδωσαν στους μονιμους ,υπηρχαν ατομα που προσπαθουσαν να με πεισουν να παραμεινω και οτι θα μου εφερναν εκεινοι καποιο μηχανημα .
    Να λοιπον ,αμεσως ,η νοοτροπια του Ελληνα να βρει λυση προσωρινη και οχι να αντιμετωπισει με θαρρος το προβλημα και να δωσει λυση .
    Αντι να απαιτησει η διοικηση να μας εξοπλισουν με P/C ,εψαχναν να μπαλωσουν την κατασταση !

    Ε λοιπον ,Προεδρε ,με τετοια μυαλα μην περιμενεις να ξυπνησει ο ιατρικος κοσμος !
    Ειναι ,δυστυχως ,μερος του προβληματος ( για να μην πω οτι ειναι ο κυριος εκφραστης του ) το οποιο αντιμετωπιζει η βαρια αρρωστη αυτη κοινωνια που ζουμε .
    Η διαγνωση εχει γινει αλλα ,οπως συνηθως ,δεν την ανακοινωνουμε στον ασθενη γιατι φοβομαστε μην καταρρευσει ψυχολογικα .

    Παντα φυγομαχουμε και οταν φτασει η ωρα να ξυπνησουμε ( που περασε ηδη ) ,τοτε θα ειναι παρα πολυ αργα !

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *