Πάψαμε να είμαστε πολίτες

 

Δυο εβδομάδες πριν την εκλογική αναμέτρηση του Μαίου και τίποτε δεν προμηνύει αισιοδοξία για το μέλλον. Τα ονόματα που απαρτίζουν τις λίστες στο νομό μας, με ελάχιστες εξαιρέσεις, δεν εμπνέουν σιγουριά και πεποίθηση για κάποιες καλύτερες μέρες. Κυρίως στον οικονομικό τομέα, όπου και θα κριθεί η επιβίωσή του τόπου μας.
Γιατί  η οικονομία αναδεικνύεται το πραγματικό πολιτικό πεδίο των επομένων μηνών. Εκεί θα μετρηθούν οι πραγματικές δυνατότητες της κυβέρνησης και της αντιπολίτευσης. Εκεί θα δοκιμαστούν οι αντοχές της κοινωνίας. Εκεί θα μπουν στο ζύγι οι προσδοκίες, οι επιδόσεις και οι διαψεύσεις.
Ευτυχώς, διότι επί τέλους  πρέπει κάποτε να τελειώνουμε με τον διαγωνισμό καλών παιδιών. Ευτυχώς, διότι η οικονομία μάς επαναφέρει στον σκληρό πυρήνα της πολιτικής και της εξουσίας. Αγγίζει την καθημερινότητα όλων των ανθρώπων. Θέτει ευθέως τα ζητήματα της αποτελεσματικότητας και της ικανότητας μιας διαχείρισης. Εμπεριέχει γνώση, ιδέες, επιλογές, αντιλήψεις, όλα όσα συγκροτούν παραδοσιακά την ουσία της πολιτικής αντιπαράθεσης- προτού ανατεθεί η διακυβέρνηση του τόπου στους εισαγγελείς και τους ανακριτές… Και στον τομέα αυτό οι υποψήφιοι εκπρόσωποί μας στο Κοινοβούλιο, έχουν μετρηθεί προ πολλού και έχουν βρεθεί ελλιπείς. Αδύναμοι και ανήμποροι να σηκώσουν το βάρος της οικονομικής κρίσης, πολιτικά μειράκια ανίκανα να μοιράσουν δυο γαϊδουριών άχυρα, παράγωγα του  κομματικού σωλήνα οι περισσότεροι.

Στην πραγματικότητα, αποδεικνύεται με δραματικό τρόπο η καθοριστική σημασία που έχει για τη ζωή του καθενός η πολιτική και οι πολιτικές επιλογές των προσώπων που κάναμε στο παρελθόν και που σήμερα εξακολουθούμε να βαδίσουμε στην πεπατημένη αυτή.  Κατά κάποιο τρόπο, η πολιτική μάς εκδικείται, επειδή πάψαμε να είμαστε ουσιαστικά πολίτες. Αρνηθήκαμε την ευθύνη μας για τα κοινά. Ξεπέσαμε σε ψηφοφόρους – πελάτες των κομμάτων, είτε κλειστήκαμε αυτάρεσκα στον κάθε μικρόκοσμό μας. Κατ’ αυτόν τον τρόπο αφήσαμε να καθορίζουν τις τύχες μας συνήθως θλιβεροί και ενίοτε άθλιοι επαγγελματίες πολιτικάντηδες, αρκετοί εκ των οποίων σήμερα ανερυθρίαστα κουνάνε το δάχτυλο στην κοινωνία. Δεν φταίνε αυτοί, εμείς τους νομιμοποιήσαμε με την ψήφο μας. Θα συνεχίσουμε το ίδιο;

 

 

 

Μαυσωλείο Κολοκοτρώνη

Μεταξύ  των θεμάτων που συζητήθηκαν στο προχθεσινό δημοτικό συμβούλιο ήταν και αυτό της δημιουργίας μαυσωλείου του Θ. Κολοκοτρώνη. Έργο υψίστης σημασίας για την πόλη, μια οφειλόμενη τιμή στο  μεγάλο απελευθερωτή του γένους, με σημαντικές θετικές επιπτώσεις στην τουριστική προοπτική  της πόλης.  Η σοβαρότητα του έργου, που κατά τον κ. Σαμπράκο θα μπορούσε να γίνει στο πάρκο των Φιλοδένδρων, με την εναπόθεση εκεί των οστών του Κολοκοτρώνη και μέσα από την προκήρυξη αρχιτεκτονικού διαγωνισμού, σε συνδυασμό με την δημιουργία μουσείου του αγώνα, προκάλεσε ενδιαφέρουσα συζήτηση με αποτέλεσμα η πρόταση του δημάρχου: «να αποσυρθεί το θέμα και σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε συνεργασία με τα δύο μελετητικά γραφεία που έχουν ασχοληθεί την πλατεία Άρεως και με συμπολίτες μας που έχουν σχέση με την αρχιτεκτονική και με την ιστορία επανάστασης, να έρθει μία ολοκληρωμένη πρόταση στο επόμενο συμβούλιο», να γίνει αποδεκτή από το συμβούλιο. Παράλληλα ελήφθη απόφαση για τη σύσταση επιτροπής που θα ασχοληθεί αποκλειστικά με το θέμα.

Για το ασθενοφόρο

Αντί των συνηθισμένων κοινωνικών εκδηλώσεων γνωριμίας με τους ψηφοφόρους, ο υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας Βασίλης Κοντοζαμάνης θα καταθέσει το ποσό των 1000 ευρώ στο λογαριασμό που έχει ανοιχτεί σε τράπεζα για την αγορά ασθενοφόρου που θα καλύπτει τις ανάγκες της Β. Κυνουρίας. O Βασίλης Κοντοζαμάνης δήλωσε: «Η κατάθεση του παραπάνω ποσού ενισχύει μια κοινωνική δράση που έχει ξεκινήσει από κατοίκους και φορείς, για την αγορά ενός σύγχρονου και άρτια εξοπλισμένου ασθενοφόρου για την περιοχή. Αυτή την προσπάθεια αξίζει να ενισχύσουμε όλοι μας και ο καθένας σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Διανύουμε μια περίοδο όπου οι πολιτευόμενοι κρινόμαστε όχι μόνο για τα όσα λέμε, αλλά και για τις πράξεις και τη συμπεριφορά μας.»

Πριν ψηφίσετε

Κάποτε υπήρχε και φιλότιμο… 1951. Η Ελλάδα προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια της, καθώς έχει πρόσφατα βγει από τα ερείπια μιας πολυετούς εμπόλεμης κατάστασης που έχει σμπαραλιάσει τη χώρα.

Πρωθυπουργός, ο επονομαζόμενος «Μαύρος Καβαλάρης», ο Νικόλαος Πλαστήρας. Ένας άνθρωπος, τού οποίου ο πατριωτισμός, η ηθική αρετή και η εντιμότητα δύσκολα αμφισβητούνται, ακόμη κι από πολιτικούς αντιπάλους.

Ο αδελφός του

Το περίφημο εργοστάσιο ζυθοποιίας «ΦΙΞ», το οποίο βρισκόταν στην Λεωφόρο Συγγρού, δημοσιεύει αγγελία, ζητώντας οδηγό. Όπως ήταν φυσικό, οι υποψήφιοι που διεκδίκησαν την θέση, ήταν πολλοί.

Ο υπάλληλος τής «ΦΙΞ» που εξέταζε τις αιτήσεις, κάποια στιγμή κοιτάζει ερευνητικά, κάποιον από τούς υποψήφιους που βρισκόταν εκείνη την ώρα μπροστά του, με έναν τρόπο σαν να προσπαθεί να ξεδιαλύνει κάποιο μυστήριο. Το επώνυμο που αναγράφεται στην αίτηση εργασίας, είναι «Πλαστήρας».

«Τον πρωθυπουργό τί τον έχετε;», ρωτά με μια ανάλαφρη και περιπαικτική διάθεση ο υπάλληλος.

Ο μεσόκοπος υποψήφιος, μ’ ένα ύφος ντροπής και ταυτόχρονα μ’ έναν χαμηλόφωνο τόνο, αναλαμβάνει να εξηγήσει: «Είναι αδελφός μου. Είναι όμως επιθυμία, δική μου και δική του, αν υπάρχει κάποιος καταλληλότερος για τούτη τη θέση, να μην σάς επηρεάσει η σχέση αυτή.».

Εσύ, τίμιε αναγνώστη, απλά κάνε την θλιβερή σύγκριση στο μυαλό σου, τού τότε και τού τώρα.

Πέθανε πάμπτωχος

Υπενθυμίζεται, πως ο Νικόλαος Πλαστήρας, εκτός από τις υπηρεσίες του στην πατρίδα, πρόσφερε διακριτικά τον μισθό του σε άπορους και ορφανά παιδιά, ενώ ο ίδιος πέθανε πάμφτωχος. Άφησε πίσω του την «τεράστια» περιουσία, που αποτελούνταν από τα παράσημά του, 216 δραχμές, 10 δολάρια κι ένα σιδερένιο κρεβάτι εκστρατείας. Ακόμη και το κουστούμι της κηδείας του, ήταν προσφορά φίλου του. (Παπαδημητρόπουλος Παναγιώτης)

ΛΑΟΣ και Χρυσή Αυγή

Από το Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό ανακοινώθηκαν  οι υποψήφιοι που θα στελεχώσουν το ψηφοδέλτιο στην Αρκαδία. Αυτοί είναι οι: Δέμος Ευθύμιος, Κεχαγιάς Αναστάσιος, Παναγάκος Κωνσταντίνος,  Παπαγιάννης Σωτήριος και Συκαράς Νικήτας.

Ομοίως υποψήφιοι της   Χρυσής Αυγής είναι  οι: Γεωργακόπουλος Ιωάννης, Ηλιοπούλου Δάφνη  και Σκαντζός Νικόλαος, αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Χαμογελάτε

Η γυναίκα μου κάθισε δίπλα μου όπως έκανα ζάπινγκ.
– Τί έχει στην τηλεόραση; με ρώτησε.
– Σκόνη.
Και έτσι άρχισε ο καυγάς…

ΠΑΠΑΜΗΤΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ papamh22@otenet.gr

One thought to “Πάψαμε να είμαστε πολίτες”

  1. Ας κανουμε την συγκριση λοιπον !

    Πως καταλαβαινεις οτι εισαι Ελληνας.

    -Μαγειρευεις φαγητο για μια εβδομαδα και το πετας την δευτερη ημερα.
    -Φευγεις απο καποιον που επισκευτηκες και καθεσαι καν’να δυωρο στην εξοδο,συζητωντας περι ανεμων και υδατων.
    -Παρκαρεις επανω στην διαβαση πεζων δικαιολογουμενος:”-μονο για δυο λεπτακια..”,και αφηνεις το αυτοκινητο μια βδομαδα.
    -Δεν φευγεις ταξιδι χωρις να σε συνοδευσουν 5 συγγενεις,τουλαχιστον,στο τραινο/πλοιο/λεωφορειο…
    -Οι γονεις σου σε φωναζουν με υποκοριστικα ζωων ,οταν τους νευριαζεις.
    -Οι ιδιοι σε ρωτουν,επιμονα,αν εφαγες τιποτε ή αν εριξες κατι πανω σου οταν εχει κρυο κι’ας εισαι 40 χρονων μαντραχαλος.
    -Ντυνεις τα παιδια σου σαν κρεμμυδια και συ κυκλοφορεις με κοντομανικο και σαγιοναρα.
    -Εχεις καλλυματα στο σαλονι για να μη φθαρουν τα επιπλα.
    -Εχεις αυτοκινητο 100.000 Ευρω και μενεις στο νοικι.
    -Μπλοκαρεις την Λ.Ε.Α στον αυτοκινητοδρομο αλλα βριζεις το ασθενοφορο που δεν εφτασε εγκαιρως.
    -Ακους ολη την ημερα μουσικη και αναθεμα κι’αν αγορασες ποτε ενα γνησιο CD.
    -Εχεις πλαστικο τραπεζομαντηλο στο τραπεζι.
    -Ανεβαινεις στο πεζοδρομιο με το μηχανακι,μονο και μονο για να βρεθεις μπροστα στο φαναρι.
    -Δεν μαζευεις τα σκατα του σκυλου σου και γελας και απο πανω με οποιον το κανει.
    -Μεταμορφωνεσαι σε αγριο θηριο πισω απο το τιμονι του αυτοκινητου σου.
    -Ψηφιζεις και μετα σου φταινε ”αυτοι οι κεραταδες,οι κλεφτες” που εσυ εξελεξες.
    -Κορναρεις στο φαναρι κι’ας ειναι ακομη κοκκινο. Ετσι. Προληπτικα.
    -Φευγεις ενα μηνα στο εξωτερικο και,γυριζοντας,αρχιζεις τα ”…πως το λετε εδω στο Ελλαντα…”
    -Οδηγεις το βραδυ με τους προβολεις ομιχλης αναμμενους,γιατι ετσι δειχνει καλλιτερα το εργαλειο…
    -Στεκεσαι διπλα στις δυο πιο βαριες βαλιτσες στο αεροδρομιο.
    -Φτανεις με καθυστερηση στο παρτι και παραξενευεσαι,κιολας,που δεν εισαι πρωτος.
    -Οι γονεις σου δεν πετανε τιποτα και αν μπορεσεις να ξεφορτωθεις κατι,εμφανιζεται μυστηριωδως πισω !
    -Παρκαρεις οπου σου καπνισει,χωρις να σου καιγεται καρφι αν εμποδιζεις τους υπολοιπους.
    -Στους τσακωμους ξεκινας με τη φραση:”….ξερεις ποιος εμαι εγω,ρε ;”
    -Πετας ολα τα σκουπιδια σε μια σακουλα και αναρρωτιεσαι τι στο διαβολο εχει γεμισει η γωνια του δρομου με καδους διαφορων χρωματων…
    -Οδηγεις με 80 χλμ την ωρα στην λωριδα ταχειας κυκλοφοριας του αυτοκινητοδρομου και βριζεις ,απο πανω, αυτους που σε προσπερνουν απο δεξια.
    -Καθαριζεις το οικοπεδο σου και πετας τα χορτα/μπαζα/σκουπιδια στο διπλανο ή στο δρομο.
    -Οταν αναβει κιτρινο το φαναρι εσυ,αντι να φρεναρεις,πατας γκαζι και περνας με βαθυ πορτοκαλι…
    -Παιρνεις αντιβιωση για το κρυολογημα,γιατι αυτο πηρε κι ο κολλητος σου στο καφενειο και του περασε.

    Συγχαρητηρια μεγαλε Ελληναρα……..

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *