Πετιούνται «στο δρόμο» παιδιά με ειδικές ανάγκες

Τραγικές αναδεικνύονται μέρα με τη μέρα οι συνέπειες των περικοπών σε Υγεία – Πρόνοια για τους ψυχικά ασθενείς, για τα άτομα με αναπηρία και τις οικογένειές τους. Εργαζόμενοι απολύονται, δομές κλείνουν ή λειτουργούν μόνο «στα χαρτιά» και όσοι έχουν ανάγκη μένουν «ξεκρέμαστοι», χωρίς φροντίδα, γυρίζουν σπίτι τους ή και στα ψυχιατρεία. Κι ενώ οι περικοπές στη χρηματοδότηση των δομών ψυχικής υγείας και στα προνοιακά ιδρύματα αγγίζουν μέχρι και το 50%, το ελάχιστο προσωπικό αυτών των δομών συρρικνώνεται επιπλέον από το καθεστώς της «εργασιακής εφεδρείας».

Πριν από περίπου 15 μέρες το Ελληνικό Κέντρο Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών (σ.σ. ΝΠΙΔ, επιχορηγούμενο και εποπτευόμενο από το υπουργείο Υγείας) απέλυσε 63 εργαζόμενους, ψυχίατρους, παιδοψυχίατρους, ψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, νοσηλευτές, ειδικούς παιδαγωγούς κ.ά. οι οποίοι εργάζονταν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, έργου, μπλοκάκια κλπ. «Η απόφαση αυτή πλήττει τους εργαζόμενους στις δομές αυτές, όπου εξυπηρετούσαν επί πολλά έτη τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες των ασθενών σε αυτές, χωρίς να τους αναγνωρίζεται επισήμως το εργασιακό τους καθεστώς. Πλήττονται όμως κυρίως οι λήπτες αυτών των υπηρεσιών, τωρινοί και μελλοντικοί, που στερούνται τις υπηρεσίες», σημειώνει η Δέσποινα Εμπέογλου, ψυχολόγος, που εργαζόταν σε δομή του ΕΚΕΨΥΕ.
«Στο δρόμο» ασθενείς που έχουν ανάγκη

Ειδικότερα, απολύθηκαν εργαζόμενοι που δούλευαν σε στεγαστικές δομές ψυχικά πασχόντων, στο ειδικό σχολείο «Στουπάθειο», στη Θεραπευτική Μονάδα για αυτιστικά παιδιά, σε Κέντρα Ημέρας για ψυχικά πάσχοντες, στη Μονάδα Εφήβων Πάτρας, σε Ιατροπαιδαγωγικά τμήματα σε διάφορες πόλεις της χώρας, σε Συμβουλευτικά Ενηλίκων. Η κατάσταση για τους ανθρώπους και τις οικογένειές τους που εξυπηρετούσαν οι δομές του ΕΚΕΨΥΕ, διαμορφώνεται μέχρι στιγμής ως εξής:

Από το Ειδικό Σχολείο «Στουπάθειο» στο Χαλάνδρι έδιωξαν 14 από τα 28 παιδιά, μετά την απόλυση 4 εργαζόμενων, ανάμεσά τους έναν ψυχολόγο και μια ειδική παιδαγωγό, ενώ άλλοι έκαναν αίτηση συνταξιοδότησης κάτω από το φόβο της εργασιακής εφεδρείας. Η Θεραπευτική Μονάδα για αυτιστικά παιδιά στην Αγία Παρασκευή (σ.σ. είχε συγχωνευθεί με το Στουπάθειο) έκλεισε αφήνοντας ξεκρέμαστους παιδιά και γονείς.
Οι 13 ένοικοι του ξενώνα για ψυχικά ασθενείς Αθήνας – Αιγάλεω επέστρεψαν στο Δαφνί, στον ξενώνα βραχείας παραμονής της ψυχιατρικής κλινικής του νοσοκομείου «Ευαγγελισμός», σε οικοτροφείο κάποιας ΜΚΟ, μετά το κλείσιμό του.
Στη Λιβαδειά λειτουργούν πλέον 2 από τους 3 ξενώνες για ανθρώπους με βαριά νοητική στέρηση και βαριά κινητικά προβλήματα, ενώ μετά και τις απολύσεις τις βάρδιες βγάζουν πλέον εργαζόμενες γενικών καθηκόντων, δηλαδή καθαρίστριες! Επιπλέον,στον ξενώνα για ψυχωσικούς ασθενείς ΜΟΛ της Λιβαδειάς έχουν πάρει αποκλειστικές νοσοκόμες με μπλοκάκι. Τη στιγμή που οι ασθενείς αυτοί χρειάζονται εξειδικευμένη επιστημονική φροντίδα, οι ξενώνες μετατρέπονται σε «αποθήκες» ανθρώπων και η φροντίδα αντικαθίσταται από τη φύλαξη.
Το Κέντρο Ημέρας Πειραιά – Αιγάλεω έκλεισε αφότου απολύθηκαν η μία ψυχολόγος και η μία κοινωνική λειτουργός και ζήτησαν να συνταξιοδοτηθούν οι υπόλοιποι λόγω εργασιακής εφεδρείας. Ηταν ένα Κέντρο πολύ σημαντικό για 60 ψυχωσικούς ασθενείς, οι οποίοι πήγαιναν εκεί το πρωί, απασχολούνταν, δέχονταν φροντίδα κι έπειτα επέστρεφαν σπίτι τους.
Αντίστοιχα, το Κέντρο Ημέρας Αθήνας – για 20 ψυχωσικούς ασθενείς – λειτουργεί πλέον μόνο στα χαρτιά, αφού απολύθηκαν ο εργοθεραπευτής, οι δύο ψυχολόγοι και η μία κοινωνική λειτουργός. Τώρα «λειτουργεί» με μία ψυχίατρο που εργάζεται εκεί part time, με μία εκπαιδεύτρια και έναν διοικητικό υπάλληλο.
Το Τμήμα Εφήβων Πάτρας, το οποίο εξυπηρετούσε εφήβους με κάποιες ψυχολογικές δυσλειτουργίες και τους γονείς τους και διοργάνωνε στα σχολεία επιστημονικές ενημερώσεις, έκλεισε. Στα όρια του «λουκέτου» είναι και το Ιατροπαιδαγωγικό Τμήμα Βόλου, αφού απολύθηκαν ο παιδοψυχίατρος και ο ψυχολόγος, ενώ ζήτησε να συνταξιοδοτηθεί ο λογοθεραπευτής.

 

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=6463763

One thought to “Πετιούνται «στο δρόμο» παιδιά με ειδικές ανάγκες”

  1. ο συλλογος εργαζομενων με το πρωτοπαλικαρο του,μας εδιωξαν,ασκωντας πιεση στον προεδρο.περασμενα ναι,ξεχασμενα οχι.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *